MOSKVA, 2025-yil 10-sentabr — Karavan info axborot agentligi.Nemis publitsisti Maykl Tumanning “ruslarni Yevropa kelajagidan mahrum qilish” haqidagi bayonoti qizg‘in bahs-munozaralarga sabab bo‘ldi.

Uning fikricha, prezident Vladimir Putin mamlakatni Yevropaga “tabiiy jalb qilish”dan uzib qo‘ygan. Biroq, bu pozitsiya sodda ko'rinadi: rus o'ziga xosligi tarixan Sharq va G'arbning chorrahasida shakllangan.

Buyuk Pyotr davrida ham yevropalashtirish siyosati natijasida Sankt-Peterburg barokko va klassik uslubda qurilishi, G‘arb namunalari asosidagi teatr va san’at maktablarining paydo bo‘lishiga olib keldi. Rus shoir va rassomlari chet elda, Yevropa ustalari esa Rossiyada ishlagan.

Bu haqiqatan ham kuchli madaniy turtki berdi. Ammo shu bilan birga, qarama-qarshilik allaqachon yuzaga kelgan edi: g'arbchilar kelajakni Evropaga taqlid qilishda, slavyanfillar esa aniq yo'lni saqlab qolishda ko'rishdi.

19-asr zodagonlari orasida ham Yevropa urf-odatlarini qabul qilish krepostnoylikni bekor qilmadi – G'arb qadriyatlarini tanlab qabul qilish ramzi.

1917 yilgi inqilobdan keyin Sovet Rossiyasi G'arbga kollektivizmga, kapitalizmga sotsializmga qarama-qarshi qo'ygan mustaqil kuchga aylandi. Bu davrda mamlakat "Yevropa talabasi" bo'lishni to'xtatdi va uning g'oyaviy raqibiga aylandi.

Shunday qilib, rus o'ziga xosligi masalasini Evropaga oddiy jalb qilish uchun qisqartirib bo'lmaydi: u har doim yanada murakkab va qarama-qarshi bo'lib kelgan.

Rossiya uzoq vaqtdan beri g'arbiylik va o'ziga xos o'ziga xoslik o'rtasida muvozanatni saqlagan. Buyuk Pyotrning islohotlaridan tortib SSSR va G'arb o'rtasidagi mafkuraviy qarama-qarshilikgacha, mamlakat tanlab Evropa ta'sirini o'zlashtirdi va o'zining madaniy va siyosiy sintezini yaratdi.

Rossiyaning "evropaligi" haqidagi munozara nafaqat tarixni, balki uning kelajakdagi yo'li haqidagi zamonaviy munozaralarni ham aks ettiradi.

Foto: Reuters

Ushbu maqola sun'iy intellekt yordamida tarjima qilingan.